🌓 Antybiotyk Na 3 Dni

3. Czy antybiotyk w ciąży jest bezpieczny? Każdy lek w ciąży, nawet ten bez recepty powinien być przepisany przez lekarza. Niektóre środki farmakologiczne nie mogą być przyjmowane przez kobiety w ciąży z uwagi na ryzyko uszkodzenia płodu lub brak badań nad działaniem leku na malucha. Tak samo jest antybiotykami. Substancją czynną preparatu jest ceftriakson, antybiotyk z grupy cefalosporyn, zaliczany do III generacji tych antybiotyków. Ze względu na strukturę chemiczną, ceftriakson zaliczany jest do antybiotyków beta-laktamowych, charakteryzujących się obecnością pierścienia beta-laktamowego w cząsteczce. Zapalenie płuc (pneumonia): Terapia trwa zwykle od 7 do 14 dni. Zakażenia skóry i tkanek miękkich: Leczenie może trwać od 7 do 14 dni, w zależności od nasilenia infekcji. Zapobieganie powikłaniom bakteryjnym po zabiegach stomatologicznych: W takich przypadkach Ospen może być stosowany przez 1-2 dni przed zabiegiem i 2-3 dni po zabiegu. Choroby bakteryjne u dzieci to angina, zapalenie ucha, zapalenie płuc czy infekcje układu moczowego. Inne infekcje bakteryjne u dzieci występują rzadko. Antybiotyki u niemowląt podaje się głównie jako antybiotyki dożylne lub w postaci zawiesiny. Czasem jednak może pojawić się uczulenie na antybiotyk u dziecka, wtedy też należy Zazwyczaj zaleca się przyjmowanie Augmentinu przez 7-14 dni. Jest to czas potrzebny na to, aby zwalczyć infekcję bakteryjną w organizmie i zapobiec jej nawrotom. Czas trwania leczenia Augmentinem zależy od rodzaju infekcji i ogólnego stanu pacjenta. Poniżej przykładowe przypadłości i zalecany czas stosowania Augmentinu: 9,98 zł. Cena po refundacji. lek wydawany za odpłatnością 50% do wysokości limitu: we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach na dzień wydania decyzji; dodatkowo: zakażenia u pacjentów z niedoborami odporności - profilaktyka. Augmentin. tabletki powlekane; 1 g (875 mg + 125 mg) (1 g (875 mg + 125 mg); 1 tabl. zawiera: 875 mg Proszę o pomoc w rozszyfrowaniu dawkowania (załączam fotografię). Przez 7 dni, ale jaka dawka na dzień? Nic mnie nie poinformowano, czy antybiotyk ma przyjmować raz czy dwa razy na dobę. Nadmienię, że to jest pierwszy antybiotyk samodzielnie przeze mnie podawany. Z góry dziękuję za pomoc i pozdrawiam. Zakażenia Helicobacter pylori (leczenie skojarzone z innymi lekami): 500 mg 2 razy na dobę przez 7–14 dni. U chorych z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 30 ml/min) konieczne jest dostosowanie dawkowania przez lekarza (zwykle lekarz zaleci zmniejszenie dawki o połowę). Dzieci: 35-50 mg/kg masy ciała na dobę w 3 dawkach podzielonych przez 10 dni. bakteryjne zapalenie pochwy: dorośli 500 mg 2x/d(rano i wieczorem) przez 7 dni lub 2 g jednorazowo. pełzakowica: dorośli 750 mg 3x/d przez 5-10 dni. Dzieci 35-50 mg/kg masy ciała na dobę w 3 dawkach podzielonych przez 5-10 dni. Według nowych wytycznych z Maastricht zaleca się nawet wydłużenie leczenia antybiotykami do 10-14 dni. Leczenie pierwszego wyboru powinno zatem trwać 10-14 dni i wyglądać w Polsce następująco: 2x dziennie amoksycylina 1,0 g, 2x dziennie metronidazol 0,5 g, 2x dziennie IPP w dawce standardowej. Antybiotyk na anginę - leczenie. Terapia antybiotykowa jest najbardziej popularną metodą leczenia anginy. Głównie stosuje się penicylinę, ponieważ paciorkowce wywołujące chorobę nie są na nią odporne. Gdy chory jest uczulony na penicylinę, to podaje się klarytromycynę. Antybiotyk stosuje się od 7 do 10 dni. 3 dni temu zaczął mi się formować czyrak w pobliżu nosa - zapewne efekt obniżonej odporności po ropnym zapaleniu zatok. Jest na razie niezbyt duży, ale rośnie. Czy iść z tym do lekarza po antybiotyk (bo na twarzy) czy stosować ciepłe okłady z sody i czekać aż się przebije? Antybiotyku i tak EJVb3z. Czy antybiotyk 3-dniowy działa? Zdjęcie: Opublikowano: 10:11Aktualizacja: 19:58 Kiedy zaczyna działać antybiotyk? Czy antybiotyk 3-dniowy działa? I co jeszcze warto wiedzieć o tego typu lekach? Temat pod lupę wzięła Róża Hajkuś, lekarka, której profil na Instagramie obserwuje ponad tysiąc użytkowników. Na wirusa taki środek nie działa, pisze pediatra w swoim poście. Zwraca także uwagę na właściwy jego dobór oraz dawkę. Antybiotyk 3-dniowy. Co to są antybiotyki?Kiedy zaczyna działać antybiotyk?Dlaczego antybiotyk, w tym antybiotyk 3-dniowy, nie działa?Antybiotyki – dlaczego trzeba przyjmować je pod okiem lekarza? Antybiotyk 3-dniowy. Co to są antybiotyki? Antybiotyki to substancje, które zwalczają bakterie. Wraz ze zwalczeniem chorobotwórczych drobnoustrojów, niszczą także bakterie dobre, które wchodzą w skład naturalnej flory bakteryjnej i chronią nas przed chorobami. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność, Good Aging Naturell Witamina D 1000mg, 365 tabletek 70,00 zł Odporność Bloxin Żel do nosa w sprayu, 20 ml 25,99 zł Odporność Naturell Omega-3 1000 mg, 120 kaps 54,90 zł Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw suplementów, 30 saszetek 99,00 zł Odporność Estabiom Baby, Suplement diety, krople, 5 ml 28,39 zł Kiedy zaczyna działać antybiotyk? Róża Hajkuś na swoim profilu na Instagramie porusza kwestie medyczne, które wzbudzają wiele wątpliwości u pacjentów. Jednym z nich są antybiotyki, w tym antybiotyk 3-dniowy. Pierwsze efekty powinny być widoczne po 3-4 dniach jego stosowania. View this post on Instagram CZEMU ANTYBIOTYK NIE DZIAŁA? Najczęstsze przyczyny: . 1️⃣️. Bo to choroba wirusowa. A na wirus antybiotyk nie działa. Więc przy braku poprawy warto zadać pytanie: czy na pewno mamy do czynienia z bakterią? (Większość katarów, zapaleń gardła, zapaleń oskrzeli to sprawy wirusowe. A już na przykład zapalenia dróg moczowych nie). . PS. Jeżeli okaże się, że to jednak wirus, można antybiotyk w każdej chwili odstawić, nie trzeba przyjąć pełnej kuracji. . dziecko dostaje za małą dawkę leku. (Np. lekarz przepisał za małą dawkę dla danej wagi albo dziecko niechętnie przyjmuje lek i np. pluje na cały świat dookoła albo wymiotuje po przyjęciu lekarstwa). (Mieliście kiedyś problem z przyjęciem antybiotyku u swoich dzieci? Ja tak :p) . 3️⃣️. Rzeczywiście walczymy z bakterią, ale antybiotyk nie jest "trafiony", tylko dla danej bakterii potrzeba antybiotyku z innej grupy. (Np. w zapaleniach płuc nierzadka sytuacja). Dlatego jeśli po 2-3 dobach antybiotyku nie ma poprawy, trzeba rozważyć zmianę leku. . 4️⃣️. Bo mamy jakieś ognisko zakażenia, które nie zostało usunięte – np. zainfekowany cewnik w pęcherzu moczowym albo w naczyniu (wenflon) albo ropień w zębie. Póki nie usuniemy źródła zakażenia, nie ma co się spodziewać poprawy. . Zdarzyło Wam się, że antybiotyk nie przyniósł spodziewanej poprawy? Jaka była tego przyczyna? #edukacja #instamed #medstudent #polishdoctor #doctorslife #medicine #zdrowie #lekarz #doctor #medstagram #doktor #pediatria #pediatra #pediatrician #medic #instamedic #antybiotyk #antibiotics A post shared by Róża Hajkuś (@roza_lekarzdladzieci) on Nov 19, 2018 at 8:53am PST Dlaczego antybiotyk, w tym antybiotyk 3-dniowy, nie działa? Lekarz pediatra Róża Hajkuś, poruszając temat antybiotyków, rozważyła cztery przypadki, w których mogą okazać się one nieskuteczne. Antybiotyk nieskuteczny w walce z wirusami Zwalczanie choroby antybiotykami jest skuteczne, wówczas gdy mamy do czynienia z chorobami bakteryjnymi, a nie wirusowymi. – A na wirus antybiotyk nie działa. Więc przy braku poprawy warto zadać pytanie: czy na pewno mamy do czynienia z bakterią? Większość katarów, zapaleń gardła, zapaleń oskrzeli to sprawy wirusowe. A już na przykład zapalenia dróg moczowych nie – pisze Róża Hajkuś. Wiele osób zadaje sobie pytanie: „Kiedy zaczyna działać antybiotyk przy anginie?”, w momencie, gdy u chorego nie widać poprawy. Należy jednak pamiętać, że ta choroba w 30% przypadków również ma podłoże bakteryjne – wówczas jej objawy są trochę inne niż przy odmianie wirusowej. Nieodpowiednia dawka leku Jeśli dziecko przyjmuje zbyt małą dawkę leku, kuracja antybiotykowa może okazać się nieskuteczna. Zdarza się, że lekarz przepisze za małą dawkę dla danej wagi, albo dziecko niechętnie przyjmuje lek. Zamiast więc pytać o to, kiedy zaczyna działać antybiotyk u dziecka, warto się w takich sytuacjach skonsultować – po prostu – z lekarzem. Niewłaściwie dobrany antybiotyk Istotną kwestią jest właściwy dobór antybiotyku. Jeśli po wzięciu antybiotyku 3-dniowego nie ma poprawy, należy rozważyć zmianę środka na taki z innej grupy. Nie ma więc jednoznacznej odpowiedzi na pytanie: „Kiedy działa antybiotyk?”. Nieusunięte zakażenie – Bo mamy jakieś ognisko zakażenia, które nie zostało usunięte, np. zainfekowany cewnik w pęcherzu moczowym albo w naczyniu (wenflon) albo ropień w zębie. Póki nie usuniemy źródła zakażenia, nie ma co się spodziewać poprawy – pisze lekarka Róża Hajkuś. Aby zwalczanie choroby przebiegło skutecznie, przy wyborze antybiotyku skonsultuj się z lekarzem. Antybiotyki – dlaczego trzeba przyjmować je pod okiem lekarza? Niezależnie od tego, jaki antybiotyk bierzesz, lekarz powinien o tym wiedzieć. Dlaczego? Antybiotyk, który chcesz przyjąć, może być nieodpowiedni dla twojej choroby. Przy tego typu lekach bardzo istotny jest czas trwania kuracji – może go określić jedynie lekarz, a jeśli zostało ci kilka tabletek do wykorzystania w opakowaniu, prawdopodobnie będzie to za mało. Przyjmując antybiotyki, koniecznie jest również przyjmowanie osłony, czyli probiotyków. Wynika to z tego, że podczas antybiotykoterapii zabijane są także dobre bakterie, a probiotyki to szczepy bakterii, które dobrze wpływają na nasz organizm i chronią nas przed negatywnym wpływem antybiotyków. Ważne jest również przyjmowanie leków w odpowiednim czasie. Ogromne znaczenie ma zatem to, czy przyjmujesz je co 12 godzin, czy po upływie jednej doby. Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Urszula Gruszka Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Zainteresują cię również: Najpopularniejsze Lek przeciwbakteryjny do stosowania ogólnego. Antybiotyk makrolidowy stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Preparat zawiera substancję azytromycyna Lek dostępny na receptę Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji Azitrox 500 tabletki powlekane; 500 mg; 3 tabl. Zentiva 13,37 zł 9,02 zł Cena po refundacji lek wydawany za odpłatnością 50% do wysokości limitu: we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach na dzień wydania decyzji; dodatkowo: mukowiscydoza Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 lipca 2022 r. Co zawiera i jak działa Azitrox 500 - tabletki powlekane? Substancją czynną preparatu jest azytromycyna. Jest to antybiotyk z grupy makrolidów, półsyntetyczna pochodna erytromycyny. Azytromycyna opracowana została z myślą o uniknięciu niektórych wad erytromycyny. Mechanizm jej działania, wspólny dla całej grupy makrolidów, polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych. Odbywa się to poprzez zablokowanie bakteryjnych rybosomów, struktur komórkowych niezbędnych do syntezy białek. Zablokowanie rybosomów uniemożliwia wzrost i namnażanie się bakterii. Azytromycyna, podobnie jak inne antybiotyki z grupy antybiotyków makrolidowych, jest zaliczana do substancji o działaniu bakteriostatycznym (w pewnych warunkach działa także bakteriobójczo), o szerokim spektrum działania. Po podaniu doustnym azytromycyna dobrze się wchłania i szybko przenika z surowicy do tkanek. Gromadzi się w fagocytach, które migrują do miejsca zakażenia, co zwiększa dystrybucję leku do tkanek objętych procesem zapalnym. Azytromycyna charakteryzuje się dużym stężeniem w zakażonych tkankach i długim okresem półtrwania, co umożliwia skrócenie czasu leczenia do 1–5 dni. Kiedy stosować Azitrox 500 - tabletki powlekane? Preparat jest wskazany w leczeniu następujących zakażeń, wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na azytromycynę: • zakażenia górnych dróg oddechowych: zapalenie gardła lub migdałków, zapalenie zatok • ostre zapalenie ucha środkowego • zakażenia dolnych dróg oddechowych: zapalenie oskrzeli, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, lekkie i umiarkowanie ciężkie zapalenie płuc, w tym śródmiąższowe • zakażenia skóry i tkanek miękkich: róża, liszajec, wtórne ropne zapalenie skóry; wczesne stadium boreliozy (rumień wędrujący), trądzik pospolity o umiarkowanym nasileniu, wyłącznie u dorosłych • choroby przenoszone drogą płciową: niepowikłane zakażenia cewki moczowej i szyjki macicy wywołane przez Chlamydia trachomatis. Kiedy nie stosować preparatu Azitrox 500 - tabletki powlekane? Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu, na erytromycynę lub na inne antybiotyki makrolidowe lub ketolidowe. Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Azitrox 500 - tabletki powlekane? Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych. Stosowanie antybiotyków makrolidowych (w tym preparatu) rzadko może być związane z wystąpieniem ciężkich reakcji nadwrażliwości, w tym reakcji mogących stanowić bezpośrednie zagrożenie życia, takich jak obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne czy ciężkie reakcje skórne, takie jak zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka, ostra uogólniona osutka krostkowa czy reakcja na leki z eozynofilią i objawami układowymi. Jeżeli wystąpią pierwsze zmiany skórne, należy bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem. W razie konieczności lekarz zaleci natychmiastowe przerwanie stosowania preparatu i wdrożenie właściwego leczenia objawowego. Niektóre z tych reakcji mogą mieć charakter nawracający i wymagać dłuższej obserwacji i leczenia. W okresie stosowania antybiotyku mogą wystąpić zaburzenia czynności wątroby, w tym piorunujące zapalenie wątroby, prowadzące do zagrażającej życiu niewydolności wątroby. Ponadto, może wystąpić zapalenie wątroby, żółtaczka cholestatyczna, martwica wątroby, niewydolność wątroby, niekiedy prowadząca do śmierci. Jeżeli w okresie leczenia wystąpią zaburzenia czynności wątroby (np. ciemne zabarwienie moczu, żółtaczka, zmęczenie i znużenie, skłonność do krwawień, świąd, bóle brzucha, brak łaknienia, nudności i wymioty), należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, który zaleci badania czynności wątroby i oceni czy konieczne jest przerwanie stosowania preparatu. Szczególną ostrożność należy zachować u osób z ciężką chorobą wątroby oraz u osób stosujących inne leki, mogące działać toksycznie na wątrobę (leki hepatotoksyczne). W przypadku ciężkich zaburzeń czynności nerek zaleca się zachowanie ostrożności, ze względu na ryzyko większego ogólnoustrojowego narażenia na antybiotyk. Nie należy stosować preparatu równolegle z pochodnymi alkaloidów sporyszu (np. ergotamina), ze względu na ryzyko zatrucia sporyszem. Azytromycyna nie jest lekiem z wyboru w leczeniu zapalenia gardła i migdałków wywołanego przez niektóre paciorkowce (Streptococcus pyogenes) oraz w zapobieganiu ostrej gorączce reumatycznej. Azytromycyna jest skuteczna w leczeniu zakażeń gardła wywołanych przez paciorkowce, nie potwierdzono jej skuteczności w zapobieganiu ostrej gorączce reumatycznej (lekiem z wyboru jest zwykle penicylina). Stosowanie antybiotyków może powodować nadmierny rozwój opornych na leczenie bakterii i grzybów. W okresie leczenia zaleca się obserwację, czy nie występują objawy nowych zakażeń. Jeżeli w okresie stosowania preparatu pojawią się nowe zakażenia bakteryjne lub grzybicze (np. zakażenia drożdżakami), należy bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem. Jeżeli w trakcie leczenia lub po jego zakończeniu wystąpi biegunka, nie należy leczyć jej samodzielnie, lecz skonsultować się z lekarzem. Istnieje bowiem ryzyko wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelit, niekiedy o ciężkim, zagrażającym życiu przebiegu. Jego objawy kliniczne (takie jak np. wodniste stolce z krwią i śluzem, tępe, rozlane lub kolkowe bóle brzucha, gorączka, okresowe parcie na stolec) spowodowane są przez pałeczkę Clostridium difficile, która może namnażać się w warunkach zaburzenia składu prawidłowej flory bakteryjnej w jelitach. Stosowanie leków hamujących perystaltykę jelit jest w takim przypadku przeciwwskazane. W razie konieczności lekarz zastosuje odpowiednie leczenie farmakologiczne. Należy zachować ostrożność ponieważ rzekomobłoniaste zapalenie jelit może wystąpić po zakończeniu stosowania antybiotyku, nawet po upływie ponad 2 miesięcy od przyjęcia antybiotyku. Należy zachować ostrożność, ponieważ leczenie antybiotykami makrolidowymi może powodować wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG oraz zwiększać ryzyko wystąpienia komorowych zaburzeń rytmu serca, w tym zaburzeń typu torsade de pointes, stanowiących bezpośrednie zagrożenie życia. Nie można wykluczyć takiego działania preparatu, zwłaszcza u chorych z czynnikami ryzyka. Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku występowania czynników ryzyka (zwłaszcza u kobiet i osób w podeszłym wieku), takich jak: • zmniejszenie częstotliwości rytmu serca (bradykardia), zaburzenia rytmu serca, choroba niedokrwienna serca, ciężka niewydolność serca • zaburzenia przewodzenia impulsów w sercu • zaburzenia elektrolitowe, takie jak np. zmniejszenie stężenia magnezu (hipomagnezemia) lub potasu (hipokaliemia) • wydłużony odstęp QT w zapisie EKG • występowanie w przeszłości komorowych zaburzeń rytmu serca • przyjmowanie leków powodujących wydłużenie odstępu QT takich jak: leki przeciwarytmiczne klasy IA i III (np. chinidyna, prokainamid, dofetylid, amiodaron, sotalol), leki przeciwhistaminowe (np. terfenadyna), cisapryd, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperidol), leki przeciwdepresyjne (np. citalopram), fluorochionolony (np. lewofloksacyna, moksyfloksacyna). Stosując preparat u chorych z zaburzeniami neurologicznymi lub psychicznymi należy zachować ostrożność. Preparatu nie należy stosować w leczeniu zakażonych ran pooparzeniowych. Stosowanie preparatu może być związane z zaostrzeniem objawów miastenii (choroby, charakteryzującej się nużliwością mięśni) oraz wystąpieniem nowego zespołu miastenicznego. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu w zapobieganiu lub leczeniu zakażeń wywołanych przez kompleks M. avium (MAC) u dzieci. Zawsze należy wziąć pod uwagę lokalne informacje dotyczące występowania oporności nabytej poszczególnych gatunków drobnoustrojów chorobotwórczych. Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów? Nie ma danych dotyczących wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Preparat może jednak powodować działania niepożądane, takie jak zawroty głowy, drgawki, zaburzenia widzenia lub inne objawy, które mogą upośledzać sprawność psychofizyczną i zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługiwania urządzeń/maszyn. Dawkowanie preparatu Azitrox 500 - tabletki powlekane Preparat ma postać tabletek powlekanych. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem. Lekarz dobierze dawkowanie indywidualnie w zależności od wskazania, nasilenia zakażenia, wrażliwości drobnoustrojów i stanu chorego. W pewnych szczególnych grupach pacjentów konieczna jest dodatkowa modyfikacja dawkowania. Dorośli i dzieci o masie ciała większej niż 45 kg: Zwykle stosuje się 500 mg 1 raz na dobę przez 3 dni. Wczesne stadium boreliozy: w pierwszej dobie pojedyncza dawka 1000 mg, następnie 500 mg 1 raz na dobę przez 4 dni. Trądzik pospolity o umiarkowanym nasileniu, wyłącznie u dorosłych: 500 mg 1 raz na dobę przez 3 dni, następnie 500 mg 1 raz na tydzień przez kolejnych 9 tygodni (zachowując 7. dniowe odstępy pomiędzy przyjmowanymi dawkami; w drugim tygodniu preparat należy przyjąć po 7 dniach od przyjęcia pierwszej dawki). W powyższym schemacie dawkowania stosowana jest duża dawka azytromycyny i dlatego konieczne jest monitorowanie aktywności enzymów wątrobowych przed rozpoczęciem leczenia i w czasie jego trwania. Powyższy schemat leczenia trądziku (3 dni + 9 tygodni) może być u danego pacjenta zastosowany tylko raz, gdyż nie ma badań klinicznych, których wyniki wykazałyby na bezpieczeństwo i skuteczność powtarzania tego schematu leczenia. Zakażenia układu moczowo-płciowego wywołane przez chlamydie: jednorazowo 1000 mg. Dzieci o masie ciała mniejszej niż 45 kg: nie należy stosować preparatu; skuteczność i bezpieczeństwo stosowania preparatu w tej grupie nie zostały zbadane. U osób w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowania dawkowania, jednakże ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca w tej grupie wiekowej należy zachować szczególną ostrożność. W przypadku łagodnych lub umiarkowanych zaburzeń czynności nerek nie ma konieczności dostosowania dawkowania. Należy zachować ostrożność podczas stosowania preparatu u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 40 ml/min). W przypadku łagodnych lub umiarkowanych zaburzeń czynności wątroby nie ma konieczności dostosowania dawkowania. Nie należy stosować preparatu u chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Sposób podawania: Preparat przeznaczony jest do stosowania doustnego. Tabletki należy przyjmować 1 raz na dobę, połykać w całości, co najmniej 1 godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po nim. Czy można stosować Azitrox 500 - tabletki powlekane w okresie ciąży i karmienia piersią? W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem! Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek. Stosowanie preparatu w okresie ciąży jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne i gdy w ocenie lekarza oczekiwane korzyści wyraźnie przeważają nad możliwym ryzykiem. Tylko lekarz może ocenić stosunek korzyści do ryzyka w Twoim przypadku! Azytromycyna przenika do mleka kobiety karmiącej. Nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania preparatu w okresie karmienia piersią. Czy mogę stosować równolegle inne preparaty? Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty. Nie należy stosować preparatu z którymkolwiek z następujących leków: • alkaloidy sporyszu (ergotamina, dihydroergotamina); możliwe zatrucie alkaloidami sporyszu: skurcz naczyń, niedokrwienie kończyn i innych tkanek, w tym ośrodkowego układu nerwowego. Ze względu na ryzyko wystąpienia komorowych zaburzeń rytmu serca, w tym zaburzeń typu torsade de pointes, stanowiących bezpośrednie zagrożenie życia, zachowania szczególnej ostrożności wymaga przyjmowanie leków powodujących wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG, takich jak: leki przeciwarytmiczne klasy IA i III (np. chinidyna, prokainamid, dofetylid, amiodaron, sotalol), leki przeciwhistaminowe (np. terfenadyna), cisapryd, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperidol), leki przeciwdepresyjne (np. citalopram), fluorochionolony (np. lewofloksacyna, moksyfloksacyna). Należy zachować ostrożność, jeżeli preparat stosowany jest z którymkolwiek z niżej wymienionych leków: • preparaty zobojętniające sok żołądkowy mogą wpływać na wchłanianie azytromycyny (powodować zmniejszenie stężenia maksymalnego, bez wpływu na całkowitą dostępność biologiczną) i dlatego nie powinny być stosowane jednocześnie z antybiotykiem; azytromycynę należy przyjmować co najmniej 1 godzinę przed lub 2 godziny po przyjęciu leków zobojętniających sok żołądkowy; • digoksyna i kolchicyna; preparat może powodować zwiększenie stężenia i nasilenie działań toksycznych stosowanej równolegle digoksyny i kolchicyny; u chorych stosujących równolegle digoksynę należy monitorować jej stężenie we krwi a chory powinien pozostawać pod obserwacją kliniczną; • zydowudyna; azytromycyna może powodować zwiększenie stężenia czynnego metabolitu zydowudyny w niektórych komórkach krwi obwodowej, co może być korzystne dla chorych; • astemizol, alfentanyl; antybiotyk może nasilać działanie tych leków; • statyny (np. atorwastatyna); ryzyko wystąpienia rabdomiolizy, zespołu objawów związanych z rozpadem mięśni poprzecznie prążkowanych; • cisapryd; ryzyko wydłużenia odstępu QT w zapisie EKG i wystąpienia zaburzeń typu torsade de pointes, stanowiących bezpośrednie zagrożenie życia; • doustne leki przeciwzakrzepowe z grupy pochodnych kumaryny (np. warfaryna); azytromycyna może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych; w okresie stosowania antybiotyku należy regularnie kontrolować parametry krzepnięcia krwi (oznaczanie czasu protrombinowego); w razie potrzeby lekarz dostosuje dawkowanie tych leków; • cyklosporyna; azytromycyna może nasilać toksyczność cyklosporyny; jeżeli konieczne jest jej równoległe stosowanie lekarz zaleci monitorowanie stężenia cyklosporyny we krwi i odpowiednio zmodyfikuje stosowaną dawkę; • nelfinawir; możliwe zwiększenie stężenia azytromycyny; nie obserwowano klinicznie istotnych działań niepożądanych; • ryfabutyna; równoległemu stosowaniu azytromycyny i ryfabutyny może towarzyszyć zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych (neutrofilów), czyli neutropenia, choć nie potwierdzono związku przyczynowego z jednoczesnym stosowaniem obu leków; • terfenadyna; nie można wykluczyć ryzyka wystąpienia interakcji; • teofilina; należy obserwować, czy nie występują objawy świadczące o zwiększaniu się stężenia teofiliny we krwi. Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Azitrox 500 - tabletki powlekane? Jak każdy lek, również Azitrox 500 może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych. Najczęściej możliwe: biegunka, nudności, wymioty, bóle brzucha, ból głowy, zmiany w obrazie krwi i badaniach diagnostycznych (zmniejszenie liczby limfocytów, zwiększenie liczby eozynofili, bazofili, monocytów, neutrofilów, zmniejszenie stężenia wodorowęglanów we krwi). Niezbyt często: nadkażenia opornymi bakteriami i drożdżakami (stany zapalne błon śluzowych żołądka i jelit, gardła, zapalenie płuc, zapalenie pochwy i inne), leukopenia/neutropenia (zmniejszenie liczby leukocytów/granulocytów obojętnochłonnych czyli neutrofilów), eozynofilia, zmniejszenie łaknienia, jadłowstręt, niepokój, nerwowość, bezsenność, zawroty głowy, senność, parestezje, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, zaburzenia słuchu, uczucie kołatanie serca, duszność, krwawienie z nosa, zaparcia, wzdęcia, niestrawność, zapalenie żołądka, suchość w jamie ustnej, odbijanie, nadmierne wydzielanie śliny, refluks żołądkowy, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, bóle mięśni, kości i stawów, zapalenie kości i stawów, ból nerek, bolesne oddawanie moczu, krwotok z dróg rodnych, zaburzenia jąder, uczucie rozbicia, gorączka, astenia, ból w klatce piersiowej, zmęczenie, obrzęki, zaburzenia parametrów czynnościowych wątroby, zaburzenia elektrolitowe, zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi, zwiększenie stężenia glukozy, zmiany w obrazie krwi. Rzadko zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna. Częstość nieznana: rzekomobłoniaste zapalenie jelit (objawiające się biegunką), małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna, agresja, niepokój, stany splątania, zaburzenia orientacji, omamy, omdlenia, drgawki, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia czucia (niedoczulica), węch opaczny, utrata węchu, utrata smaku, szumy uszne, zaburzenia słuchu, głuchota, miastenia, wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG, komorowe zaburzenia rytmu serca, zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes, niedociśnienie tętnicze, zapalenie trzustki, przebarwienie języka, niewydolność wątroby, żółtaczka, piorunujące zapalenie wątroby, martwica wątroby, miopatia, ostra niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek. Ponadto możliwe reakcje nadwrażliwości, w tym: pokrzywka, wykwity skórne, wysypka, świąd, nadwrażliwość na światło, suchość skóry, nadmierna potliwość. Może wystąpić obrzęk naczynioruchowy (możliwy utrudniający oddychanie obrzęk ust, języka, gardła i krtani), reakcje anafilaktyczne i wstrząs anafilaktyczny a także, ciężkie reakcje skórne takie jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka, reakcja polekowa z eozynofilią i objawami układowymi, ostra uogólniona osutka krostkowa. Jeżeli wystąpią pierwsze objawy którejkolwiek z powyższych reakcji nadwrażliwości, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Przeczytaj też artykuły Angina Nieżyt nosa Ostre i przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych u dzieci Zapalenie cewki moczowej Zapalenie płuc Inne preparaty na rynku polskim zawierające azytromycyna Azibiot (tabletki powlekane) Azimycin (tabletki powlekane) Azithromycin Aurovitas (tabletki powlekane) Azithromycin Genoptim (tabletki powlekane) Azithromycin Krka (tabletki powlekane) AzitroLEK (proszek do sporządzania zawiesiny doustnej) AzitroLEK (tabletki powlekane) AzitroLEK 250 (tabletki powlekane) AzitroLEK 500 (tabletki powlekane) Azycyna (granulat do sporządzania zawiesiny doustnej) Azycyna (tabletki powlekane) Azyter (krople do oczu, roztwór) Bactrazol (tabletki powlekane) Macromax (tabletki powlekane) Nobaxin (tabletki powlekane) Sumamed (kapsułki twarde) Sumamed (proszek do sporządzania zawiesiny doustnej) Sumamed (tabl. do sporz. zaw. doustnej) Sumamed (tabletki powlekane) Sumamed forte (proszek do sporządzania zawiesiny doustnej) Najważniejsze w poniższym artykule: Antybiotyki działają toksycznie na bakterie. Również na te, które tworzą naturalną florę bakteryjną człowieka. Podczas antybiotykoterapii należy jednocześnie stosować probiotyki i leki osłonowe. Antybiotyków nie wolno stosować podczas zakażeń wirusowych. Działanie antybiotyku zależy od substancji czynnej, która się w nim znajduje. Najbardziej znane antybiotyki to: penicyliny, cefalosporyny, tetracykliny, aminoglikozydy, linkozamidy. Antybiotyk trzydniowy przyjmuje się przez 3 dni, jednak działa on aktywnie przez równe 7 dni. To, ile czasu działa antybiotyk zależy od okresu biologicznego półtrwania. Jego stężenie zmniejsza się o połowę co kilka godzin, dlatego często leki przyjmuje się dwa razy dziennie, aby były skuteczne. Antybiotyk trzeba przyjmować w równych odstępach czasu. W zależności od zaleceń lekarza odbywa się to co 6, 8 lub 12 godzin. Antybiotyk zaczyna działać w kilka godzin po przyjęciu pierwszej dawki, jednak efekty są zwykle widoczne po 2-3 dobach terapii. Czym są antybiotyki? Antybiotyki są środkami wykorzystywanymi do leczenia zakażeń wywołanych przez bakterie. Zawarte w nich substancje czynne pochodzenia naturalnego lub syntetycznego hamują wzrost i namnażanie się drobnoustrojów poprzez wpływ na ich procesy metaboliczne lub struktury komórkowe. Działanie antybiotyku jest toksyczne dla bakterii, natomiast nie zagraża zdrowym tkankom organizmu człowieka. Antybiotyki zostały odkryte w 1928 przez Aleksandra Fleminga. Uczony przypadkowo zauważył, że pleśń powstrzymała wzrost i namnażanie się bakterii z grupy Staphylococcus (gronkowce). Zjawisko to było przełomem w dziedzinie medycyny. Dzięki niemu powstrzymano rozwój chorób i zakażeń, które do tej pory stanowiły jedną z głównych przyczyn śmiertelności. Mechanizm działania antybiotyku, dzięki któremu jest on bezpieczny dla człowieka, opiera się na wywieraniu wpływu na te struktury, które posiadają wyłącznie komórki mikroorganizmów lub znacznie różnią się od ludzkich. Lek powoduje: upośledzenie przepuszczalności błony komórkowej,zakłócanie syntezy DNA drobnoustrojów,zakłócanie syntezy białek. Niestety, problem pojawia się, kiedy antybiotyk zaczyna działać na naturalną florę bakteryjną człowieka. Niektóre drobnoustroje, które zasiedlają jamę ustną, jelita czy pochwę są potrzebne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Antybiotykoterapia prowadzi do ich zniszczenia, czego skutkiem jest grzybica (kandydoza) i większa podatność na infekcje. Z tego powodu podczas antybiotykoterapii należy równocześnie przyjmować probiotyki i leki osłonowe. Zobacz też: Dziecko zwymiotowało antybiotyk. Czy podać ponownie lek? Rodzaje antybiotyków Znanych jest kilkadziesiąt substancji, które zalicza się do grupy antybiotyków. Ze względu na wysoce toksyczne działanie nie wszystkie z nich zostały dopuszczone do stosowania przez człowieka. Najbardziej znane i powszechnie przepisywane przez lekarzy rodzaje antybiotyków to: penicyliny – amoksycyliny, ampicyliny, metycyliny,cefalosporyny – cefuroksym, cefaklor,glikopeptydy – wankomycyna,aminoglikozydy – streptomycyna, gentamycyna, tobramycyna,tetracykliny – doksycyklina,makrolidy – erytromycyna, azytromycyna,linkozamidy – klindamycyna, linkomycyna. Antybiotyki dzieli się także na antybiotyki bakteriostatyczne, czyli blokujące wzrost i namnażanie się komórek oraz bakteriobójcze, które zabijają drobnoustroje. Wyodrębniając rodzaje antybiotyków zwraca się również uwagę na zakres działania antybakteryjnego: antybiotyki o szerokim spektrum działania – działają na dużą grupę drobnoustrojów (ma to znaczenie przy podejrzeniu zakażenia kilkoma bakteriami na raz),antybiotyki o wąskim zakresie działania – działają głównie na wybraną grupę patogenów. Inne podziały antybiotyków uwzględniają również stopień wchłaniania z przewodu pokarmowego, łatwość przenikania do tkanek i drogę wydalania. Wszelkie różnice biorą się z odmiennego składu chemicznego, budowy cząsteczek oraz stężenia substancji czynnej w jednej dawce leku. Zobacz też: Antybiotyk w ciąży: czy jego stosowanie jest bezpieczne? Po jakim czasie działa antybiotyk? Działanie antybiotyku rozpoczyna się po połknięciu tabletki, wypiciu zawiesiny lub przyjęciu zastrzyku. W przypadku penicylin niszczenie bakterii rozpoczyna się po 6 godzinach od aplikacji. Jest to jednak dopiero początek walki z zakażeniem. Organizm potrzebuje trochę czasu, aby odpowiednio nasycić się substancją aktywną i zgromadzić ją w tkankach objętych procesem chorobowym. Kiedy zaczyna działać antybiotyk? Zwykle pierwsze efekty terapeutyczne, poprawa samopoczucia i ograniczenie objawów choroby pojawiają się w 2-3 dobie antybiotykoterapii. Należy jednak pamiętać, że to, jak szybko działa antybiotyk i po ilu dniach widoczna jest poprawa, może być uwarunkowane wieloma czynnikami. To kiedy zaczyna działać antybiotyk zależy od: stanu ogólnego pacjenta,wieku pacjenta,działania układu odpornościowego,bakterii, która wywołała zakażenie,trafności rozpoznania choroby,odpowiedniego dobrania antybiotyku,rodzaju i przebiegu klinicznego choroby. O tym po jakim czasie działa antybiotyk i kiedy należy zgłosić się ponownie do przychodni, powinien poinformować lekarz. Sprawdź: Kiedy do przedszkola po antybiotyku? Czym jest antybiotyk trzydniowy? Po jakim czasie działa antybiotyk 3-dniowy? Tak zwany “antybiotyk trzydniowy” to określenie na antybiotyk nowej generacji, należący do grupy makrolidów, który posiada zmodyfikowaną strukturę chemiczną. Dzięki temu wykazuje szerokie spektrum działania, lepsze wnikanie do chorych tkanek i mniej działań niepożądanych. Zaletą leku jest łatwe dawkowanie i krótki czas przyjmowania, który wynosi zaledwie 3 dni. W tym czasie organizm nasyca się substancją czynną na tyle, że uwalnia ją jeszcze przez kolejne 4 doby. Antybiotyki trzydniowe są najczęściej stosowaną grupą leków. Antybiotyk trzydniowy przyjmuje się przez 3 dni, jednak działa on leczniczo przez tydzień. Antybiotyk trzydniowy gromadzi się głównie w chorych tkankach, gdzie skutecznie niszczy obecne tam drobnoustroje oraz zapobiega ich namnażaniu i przedostawaniu się kolejnych patogenów. Ta grupa leków eliminuje wszystkie bakterie beztlenowe i tlenowe poza pałeczką ropy błękitnej. Istnieje długa lista chorób, na które działa antybiotyk trzydniowy: na zatoki, zakażenia dróg oddechowych, migdałków krztusiec, błonicę, kiłę i trądzik. W aptece można spotkać kilka preparatów określanych jako antybiotyk trzydniowy. Nazwa to np. Sumamed, Azycyna, Macromax, Klacid lub Klabax. Zobacz też: Przeziębienie w ciąży – czym grozi i jak je leczyć? Jak długo działa antybiotyk? Jedną z najistotniejszych kwestii jest to, ile czasu działa antybiotyk. Większość antybiotykoterapii trwa minimum 7 dni. Jednak całkowity czas leczenia zależy od zaleceń lekarza, stanu pacjenta i jednostki chorobowej. Pewnym wyjątkiem są wspomniane wcześniej makrolidy, czyli antybiotyki trzydniowe. Co prawda działają one przez tydzień, jednak tabletkę przyjmuje się jedynie 3 doby. Czas działania antybiotyku zależy od okresu półtrwania substancji czynnej. Jest to czas, w którym przyjęta dawka zmniejszy się o połowę. Jeżeli wynosi on np. godzinę, oznacza to, że co 60 minut stężenie będzie malało o połowę. Dla poszczególnych grup leków biologiczny okres półtrwania wygląda następująco: penicyliny – 1 godzina,makrolidy (erytromycyna) – 5 godzin,tetracykliny (doksycyklina)- 15 godzin,aminoglikozydy (gentamycyna) – 3 godziny,linkozamidy (linkomycyna) – 5 godzin. Z powodu tego, że stężenie substancji czynnej antybiotyku stopniowo się zmniejsza, zwykle konieczne jest przyjmowanie go 2, 3 lub nawet 4 razy dziennie. Pominięcie dawki lub przerwanie antybiotykoterapii wcześniej, niż zalecił lekarz, może być powodem tego, że kuracja będzie nieskuteczna lub choroba wróci po odstawieniu tabletek. Zalecane jest również przyjmowanie kolejnych dawek w równych odstępach czasu, czyli co 12, 8 lub 6 godzin. Dzięki temu wysycenie organizmu w substancję aktywną będzie utrzymywać się na stałym poziomie. Antybiotyk jest na bieżąco wydalany z organizmu, głównie przez nerki wraz z moczem lub żółcią. Ma to znaczenie przy wyborze leku, ponieważ u pacjentów z chorobami nerek może wydłużyć się okres półtrwania antybiotyku. Substancja może więc kumulować się w organizmie, osiągnąć toksyczne stężenie i powodować objawy niepożądane. Oporność na antybiotyki Ważnym zjawiskiem jest oporność na antybiotyki. Oznacza to, że pewne grupy bakterii uodparniają się na działanie leków, przez co terapia przestaje być skuteczna. Drobnoustroje przechodzą ciągłe mutacje, dlatego po zetknięciu się z danym antybiotykiem u kolejnych szczepów pojawia się tzw. gen oporności. Dana grupa antybiotyków przestaje działać lub wymagane jest przyjmowanie większej dawki, co nie zawsze jest w pełni bezpieczne dla osoby chorej. Oporność na antybiotyki jest związana z częstą antybiotykoterapią, przyjmowaniem tego rodzaju leków bez wyraźnej potrzeby (np. podczas zakażenia wirusowego) oraz wykorzystywaniem ich w przemyśle żywnościowym. Z tego powodu prowadzone są liczne akcje, mające na celu uświadomić społeczeństwo, że antybiotyki należy przyjmować tylko w konkretnych przypadkach i tylko na zlecenie i pod okiem lekarza. Choroby leczone antybiotykami Zażywanie antybiotyków powinno być zawsze poprzedzone wizytą lekarską, podczas której zostanie wykonane: badanie podmiotowe,badanie przedmiotowe,badania laboratoryjne krwi,badania bakteriologiczne (wymazy, pobranie wydzielin, posiew krwi, moczu, płynu mózgowo-rdzeniowego). Antybiotyki można stosować tylko przy chorobach, które zostały wywołane infekcją bakteryjną. Najczęściej są to schorzenia, które przebiegają z wysoką gorączką, nagłym pogorszeniem stanu zdrowia, ropnym katarem lub bólem zatok. Wskazaniem do leczenia są więc angina ropna, zapalenie płuc, zapalenie zatok, zapalenie ucha, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, niektóre choroby zębów. Antybiotykoterapię stosuje się również przy zakażeniu ran, infekcjach skórnych i trądziku. Leki te podaje się także zapobiegawczo przed zabiegiem stomatologicznym lub chirurgicznym. Dzięki temu nie dochodzi do groźnych dla zdrowia i życia powikłań, związanych z przedostaniem się drobnoustrojów wraz z krwią do narządów wewnętrznych, głównie serca. Źródła: Dzierżanowska D., Antybiotykoterapia praktyczna, Alfa-Medica Press, Warszawa, 2007. Krajewska N., Probiotyki i antybiotykoterapia, GF, kwiecień 2015, str. 26-27 ( Różański H., Antybiotyki jako leki i stymulatory wzrostu, Poznań, 2015 ( Horban A., Zasady antybiotykoterapii podstawą zapobiegania lekooporności, Warszawski Uniwersytet Medyczny ( Czosnek w wersji kiszonej świetnie sprawdza się jako dodatek do kanapki, sałatki i wielu innych potraw. Poza walorami smakowymi posiada także liczne właściwości zdrowotne. Żeby przyrządzić z niego kiszonkę, wystarczy wrzucić do słoików ząbki czosnku i dodać do nich pieprz, ziele angielskie, gorczycę, korzeń chrzanu i suszony koper. Następnie wszystkie składniki należy zalać ciepłą wodą z dodatkiem soli i szczelnie zakręcić słoiki. Po upływie trzech tygodni kiszonka będzie gotowa do spożycia. Kiszonego czosnku lepiej nie pasteryzować, ponieważ w ten sposób możemy stracić jego odżywcze po ukiszeniu będzie różnił się smakiem i zapachem od wersji surowej. Nie oznacza to jednak, że przygotowany w ten sposób straci swoje walory zdrowotne. Dzięki zawartości allicyny czosnek uchroni nas przed bakteriami, wirusami i naturalny antybiotyk wykazuje również silne właściwości przeciwutleniające. Regularne spożywanie kiszonego czosnku opóźnia proces starzenia się organizmu, neutralizuje szkodliwe wolne rodniki i zmniejsza ryzyko czosnek zwiększa odporność i pomaga na dolegliwości związane z układem oddechowym i pokarmowym. Można w nim znaleźć sporo cennych elementów takich jak witamina A, C, witaminy z grupy B, selen, magnez potas kobalt wapń nikiel, związki flawonoidowe, olejki eteryczne i saponiny. Obecność kiszonego czosnku w codziennym jadłospisie poprawia wygląd naszej skóry i wpiera prawidłowa prace układu sercowo-naczyniowego. Odkrycie antybiotyków w XX wieku było przełomem w leczeniu chorób zakaźnych, które jeszcze do niedawna pozbawiały ludzi życia. Obecnie antybiotyki są bardzo rozpowszechnione, ale tylko właściwe ich stosowanie pozwala na skuteczność i sukces terapii. W związku z popularnością i rozpowszechnieniem tego tematu, w poniższym artykule odpowiadamy na najbardziej nurtujące pytania związane ze stosowaniem antybiotyków. Spis treści: Jak i dlaczego stosować antybiotyki? Dlaczego stosować tak długo jak zaleca lekarz? Czy i kiedy antybiotyk jest konieczny, a kiedy będzie nieskuteczny? Leki a antybiotyki, kiedy można je łączyć, a kiedy nie? Jak wzmocnić odporność po antybiotykoterapii? Probiotyki, elektrolity – czy wspomagać się w celu uniknięcia biegunki? Polska znajduje się w pierwszej dziesiątce krajów europejskich, gdzie spożycie antybiotyków jest najwyższe. Nie jest to dobre zjawisko, gdyż nadużywanie tego typu leków prowadzi do obniżenia ich skuteczności. Pacjenci często stosują antybiotyki na własną rękę, w nieodpowiednim schemacie, albo też niewystarczająco długo. Jest to związane z przekonaniem, że antybiotyk to lek, który najszybciej pozwoli nam wyjść z choroby oraz z brakiem podstawowej wiedzy na temat właściwej antybiotykoterapii wśród pacjentów. Jak i dlaczego stosować antybiotyki? Antybiotyki wpływają na procesy metaboliczne głównie bakterii, poprzez zahamowanie ich wzrostu (działanie bakteriostatyczne) lub wyeliminowanie patogenów (działanie bakteriobójcze). Mechanizm pracy tych terapeutyków opiera się na czterech podstawowych zasadach: zaburzenie syntezy ściany komórkowej drobnoustrojów upośledzenie przepuszczalności błony komórkowej zakłócenie produkcji materiału genetycznego, upośledzenie procesu syntezy białek. Podstawowym celem działania antybiotyków są bakterie, ale niektóre z nich wpływają również na komórki nowotworowe i grzybicze. Dana grupa patogenów jest zwalczana przez konkretny lek. Dlatego tak ważne jest trafne dobranie antybiotyku do konkretnego schorzenia. Nic więc dziwnego, że wykonując badanie bakteriologiczne, dołączany jest do niego antybiogram, czyli wykaz terapeutyków jakie są w stanie zwalczyć wykryty patogen. Nie możemy stosować antybiotyków na własną rękę. Ze względu na specyfikę ich działania, a także wiele możliwych działań niepożądanych, przyjmujemy je tylko i wyłącznie z przepisu lekarza. Podczas antybiotykoterapii bardzo ważne jest utrzymanie stężenia leku we krwi na stałym poziomie, które ma określone działanie terapeutyczne. Właśnie dlatego przyjmujemy dawkę antybiotyku w równych odstępach czasowych. Przykładowo nie stosujemy tego typu leków 3 razy dziennie, tylko 3 razy na dobę, albo jak kto woli co 8 godzin. Nie jest to może wygodne, ani praktyczne, ale dla osiągnięcia całkowitego sukcesu w terapii, warto się postarać. Antybiotyk przyjmujemy niezależnie od posiłku, popijając go co najmniej połową szklanki wody. W przypadku niektórych z nich musimy ograniczyć spożywanie nabiału oraz produktów zawierających magnez, cynk i wapń, ponieważ mogą one ograniczać skuteczność działania antybiotyków. Zawsze należy zastosować się do zaleceń lekarza lub farmaceuty odnośnie terapii. Dlaczego stosować tak długo jak zaleca lekarz? Bardzo ważne jest, aby wybrać antybiotyk do końca, według zalecenia lekarza. Dlaczego to tak bardzo istotna kwestia? Zabijemy do końca wszystkie bakterie, co uniemożliwi ich ponowne namnażanie. W przypadku konieczności zastosowania kolejnego antybiotyku ze względu na niedokończoną terapię, może okazać się, że bakterie są już odporne na tego rodzaju leczenie. Na podstawie obecnej wiedzy oraz wieloletnich doświadczeń zostały ustalone wytyczne dotyczące długości terapii antybiotykiem w przypadku danego schorzenia. Dlatego infekcje gardła możemy leczyć tym samym antybiotykiem krócej niż np. infekcje ucha. Niektóre antybiotyki są przeznaczone do stosowanie przez krótki czas (3 dni). W ich wypadku nie ma potrzeby przedłużenia kuracji, gdyż nawet po zakończeniu zażywania leku jego działanie terapeutyczne utrzymuje się odpowiednio dłużej, pozwalając zwalczyć patogeny do końca. Czy i kiedy antybiotyk jest konieczny, a kiedy będzie nieskuteczny? Antybiotyki nie będą skuteczne w leczeniu zakażeń o podłożu wirusowym, jedynie w przypadku tych o etiologii bakteryjnej. Tylko lekarz jest w stanie dokładnie rozpoznać charakterystyczne cechy zakażenia bakteryjnego, jego umiejscowienie oraz dobrać terapeutyk do choroby. W związku z tym powinniśmy kierować się w tej kwestii doświadczeniem specjalistów. Najlepszy efekt w przypadku leczenia infekcji o podłożu bakteryjnym da odpowiedni antybiotyk we właściwie dobranej dawce. Często przewijające się pojęcie oporności bakterii na antybiotyki, oznacza naturalne lub nabyte cechy niektórych szczepów, które uniemożliwiają powodzenie leczenia, mimo właściwej antybiotykoterapii. Drobnoustroje potrafią ograniczać lub całkowicie znosić działanie leku dzięki wielu mechanizmom, które powstały między innymi na skutek zbyt częstego oraz niewłaściwego stosowanie antybiotyków (zbyt małe dawki, niewystarczająco długa terapia, stosowanie niewłaściwego antybiotyku na dane schorzenie). Lekarze i farmaceuci, jako osoby znające ten problem, są w stanie na podstawie obecnej wiedzy medycznej skutecznie dobrać lek, biorąc pod uwagę możliwe mechanizmy oporności. Jest to kolejny argument za tym, aby nie stosować antybiotyków na własną rękę. Leki a antybiotyki, kiedy można je łączyć, a kiedy nie? Nie możemy zapominać o tym, że antybiotyki to silnie działające leki, które oprócz tego, że zwalczają patogeny, dają szereg innych efektów w naszym organizmie. Wpływają one na nasze narządy, ale także wchodzą w różnego rodzaju interakcje z regularnie stosowanymi przez nas preparatami, modyfikując wzajemnie swoją skuteczność działania. Oto kilka istotnych w terapii działań niepożądanych oraz połączeń antybiotyków z innymi lekami, a także z jedzeniem. Zaburzenie mikroflory przewodu pokarmowego podczas antybiotykoterapii sprawia, że zmienia się wchłanianie do krwioobiegu niektórych leków. Jest to bardzo istotne w przypadku doustnych środków antykoncepcyjnych, których skuteczność zostaje w tym czasie obniżona, więc zaleca się stosowanie dodatkowych środków zabezpieczających. Obserwuje się zwiększenie toksyczności w stosunku do tego samego narządu. Przykładowo, nie zaleca się stosowania antybiotyków oraz leków powodujących neurotoksyczność jednocześnie. Nie należy popijać antybiotyku sokami, wysoko zmineralizowaną wodą oraz napojami mlecznymi. Tego typu płyny znacznie obniżają wchłanianie leku z przewodu pokarmowego, zmniejszając skuteczność jego działania. Najlepiej zażywaj antybiotyk godzinę przed lub 2 godziny po posiłku, popijając do szklanką przegotowanej, przestudzonej wody. Wiele działań niepożądanych obserwuje się po spożyciu alkoholu w połączeniu z antybiotykami. Dlatego na czas terapii najlepiej odstawić mocniejsze trunki, gdyż w przeciwnym wypadku może dojść do zaburzeń rytmu serca i ciśnienia krwi oraz osłabienia działania terapeutyku. Preparaty wielowitaminowe stanowią dobrą pożywkę dla bakterii, a także mogą osłabiać działanie antybiotyku. Warto je stosować, jednak nie w trakcie leczenia, ale po jego zakończeniu. Antybiotyki w połączeniu z lekami wpływającymi na ciśnienie i krzepliwość krwi oraz rozszerzającymi drogi oddechowe mogą modyfikować ich działanie. Nie oznacza to, że pacjent powinien odstawić preparat stosowany regularnie podczas wdrożenia antybiotyku. Należy jednak zawsze zgłosić lekarzowi, jakie leki stosujemy na co dzień, ponieważ umożliwi to trafniejszy, nie wywołujący działań niepożądanych dobór terapeutyku. Leki zobojętniające oraz zmniejszające wydzielanie kwasu solnego w żołądku mogą upośledzać wchłanianie antybiotyków z przewodu pokarmowego. Dlatego zaleca się co najmniej 2 godziny przerwy pomiędzy przyjmowaniem jednych i drugich. Nie zaleca się nadmiernej ekspozycji na słońce podczas przyjmowania antybiotyków, ponieważ mogą pojawić się reakcje fototoksyczne (wysypka, świąd, pieczenie). Bezpieczna i skuteczna antybiotykoterapia, to nie tylko karne przyjmowanie leku i stosowanie się do podstawowych zasad, ale także świadomość pacjenta. Dlatego zawsze należy zgłaszać lekarzowi wszelkie działania niepożądane zaobserwowane po rozpoczęciu leczenia antybiotykiem. Tak jest szczególnie w przypadku różnego rodzaju zmian skórnych oraz dysfunkcji przewodu pokarmowego (biegunka, wymioty). Może to oznaczać, że nie tolerujemy danego antybiotyku lub jesteśmy na niego uczuleni. Zgłoszenie tego lekarzowi pozwoli na trafniejszy dobór terapeutyku oraz pozwoli uniknąć tego typu incydentów w przyszłości. Jak wzmocnić odporność po antybiotykoterapii? Jak powszechnie wiadomo antybiotyki oprócz bakterii wywołujących infekcje, zabijają również te które fizjologicznie występują w naszym organizmie i stanowią barierę przed wnikaniem wszelkich patogenów do jego wnętrza. Nic więc dziwnego, że po zakończonej antybiotykoterapii jesteśmy bardziej podatni na kolejne zakażenia. Bardzo ważne jest zatem, aby szczególnie w tym okresie, zanim nasza mikroflora bakteryjna zostanie odbudowana, mobilizować do walki i tak już osłabiony chorobą układ immunologiczny. Od razu po zakończonej kuracji nie warto wysyłać dziecka do szkoły, a samemu wracać do pracy, ponieważ pozostanie w domu jeszcze kilka dni pozwoli nam uniknąć potencjalnej kolejnej infekcji. Warto w tym czasie zadbać o wypoczynek, niezbyt intensywny ruch na świeżym oraz pełnowartościową dietę. Dobrym pomysłem będzie oczywiście zakup preparatu wzmacniającego odporność oraz zwiększającego funkcje obronne organizmu. Warto pomyśleć jednak o silniejszym w działaniu produkcie. Dobrym pomysłem może być Pelafen, produkt wspomagający układ immunologiczny zarówno w okresie infekcji, jak i rekonwalescencji, przeznaczony w odpowiedniej wersji już dla dzieci od 6. miesiąca życia, a także dla dorosłych lub Imunoglukan, zawierający naturalnie pozyskiwany składnik mobilizujący układ odpornościowy do walki, również przeznaczony dla dzieci i dorosłych. Nie można również zapominać o produktach zawierających witaminę D3, która szczególnie wspomaga komórki układu odpornościowego do walki z patogenami. Należy dobrać dawkę do wieku pacjenta, dlatego w tym celu warto zasięgnąć opinii lekarza lub farmaceuty. Probiotyki, elektrolity – czy wspomagać się w celu uniknięcia biegunki? Wyjałowienie przewodu pokarmowego poprzez stosowanie antybiotyku może prowadzić do biegunki pooantybiotykowej. Po pojawieniu się takiego incydentu po zażyciu pierwszych dawek leku należy to niezwłocznie zgłosić lekarzowi. Zazwyczaj zaleca się wtedy odpowiednie nawodnienie pacjenta, poprzez podanie elektrolitów, np. Orsalit i odstawienie antybiotyku. Taka dysfunkcja może przytrafić się w zasadzie po każdym terapeutyku, ale najczęściej po amoksycylnie oraz cefuroksymie. Zubożenie flory bakteryjnej to nie tylko dysfunkcje przewodu pokarmowego, ale także osłabienie bariery ochronnej organizmu, przez co patogeny wnikają przez drogi oddechowe czy jelita. W związku z obniżeniem liczby dobrych bakterii może dojść do zakażeń grzybiczych. W przypadku kobiet mogą to być infekcje okolic intymnych, natomiast zdarzają się też pleśniawki w jamie ustnej (szczególnie u dzieci), czy zajady. Można zapobiec tym nieprzyjemnym powikłaniom, po przez wdrożenie odpowiedniej profilaktyki podczas antybiotykoterapii. Mowa tutaj o zastosowaniu rekomendowanych szczepów bakteryjnych w postaci preparatu dostępnego w aptece. W licznych badaniach wykazano, że szczepami zabezpieczającymi przed wystąpieniem biegunki są Lactobacillus rhamnosus GG, Bifidobacterium lactis oraz Saccharomyces boulardi. Bakterie probiotyczne można znaleźć w produktach spożywczych, w kefirach i jogurtach, jednak nie dają one wystarczającego działania ochronnego. Warto sięgnąć po probiotyk z apteki, który oprócz rekomendowanego szczepu bakterii, może zawierać również prebiotyk, czyli pożywkę dla dobrych bakterii. Farmaceuta właściwie dobierze preparat do wieku i potrzeb pacjenta oraz do rodzaju antybiotyku. Należy zastosować się do zaleceń stosowania propiotyku, aby zachować jego maksymalną skuteczność. W związku z tym, że antybiotyk niszczy wszystkie bakterie, również te zawarte w probiotyku, powinno się podawać je rozłącznie, zachowując 2 godzinną przerwę pomiędzy jednym i drugim preparatem. Inaczej jest w przypadku produktów zawierających w swoim składzie Saccharomyces boulardi, np. , ponieważ ze względu na inny mechanizm działania, antybiotyk nie ma wpływu na komórki tego szczepu, dlatego można podawać go łącznie z antybiotykiem. Po skończonej antybiotykoterapii powinniśmy zażywać probiotyk jeszcze co najmniej przez tydzień, w celu szybszego przywrócenia naszej flory bakteryjnej do normy. Jest to tak samo istotne jak branie preparatu osłonowego podczas kuracji antybiotykiem Kto dla Was pisze? Nazywam się Karina Braja. Z zawodu oraz z zamiłowania jestem farmaceutą. Na co dzień realizuję się pracując z osobami starszymi i chorymi w aptece, gdzie pomoc drugiemu człowiekowi jest czymś zupełnie naturalnym. Kocham zwierzęta. Mam psa i kota. Uwielbiam literaturę hiszpańską, nadmorskie klimaty oraz jazdę na rowerze. Uwaga, artykuł nie stanowi porady medycznej, ani opinii farmaceuty lub dietetyka dostosowanej do indywidualnej sytuacji pytającego. Uzyskane informacje stanowią jedynie generalne zalecenia, które nie mogą stanowić wyłącznej podstawy do stosowania określonej terapii, zmiany nawyków, dawkowania produktów leczniczych, itp. Przed podjęciem jakichkolwiek działań mających wpływ na życie, zdrowie lub samopoczucie należy skontaktować się z lekarzem lub innym specjalistą, w celu otrzymania zindywidualizowanej porady. Masz pytania? Napisz po bezpłatną poradę: farmaceuta@

antybiotyk na 3 dni